Stel: je richt een bedrijf op. Uiteraard hoort daar een website bij en een domeinnaam die verwijst naar je bedrijf, je product of dienst. Het kan altijd gebeuren dat iemand anders je geprefereerde domeinnaam al registreerde. Net zoals Bob in 1996 windows2000.com registreerde en zo Microsoft ongewild een hak zette.
Dierenrechtenorganisatie PETA (People for Ethical Treatment of Animals) had bij haar oprichting geen toegang tot de domeinnaam peta.org. Een zekere Michael Doughney had die domeinnaam in 1995 geregistreerd voor zijn parodiërende website ‘People Eating Tasty Animals’. PETA zag er de grap niet van in, stapte naar de rechter en verwierf het recht op de domeinnaam. De geëiste schadevergoeding kreeg PETA niet en ze moest ook de gerechtskosten betalen, omdat de rechter oordeelde dat er geen kwaad opzet schuil ging in Doughney’s actie.
‘Ik ga een klinker kopen, Walter'
Facebook heette in zijn beginperiode The Facebook. Al vlug kregen Mark Zuckerberg en zijn trawanten spijt van die The, maar helaas hadden ze niet het geld om de domeinnaam facebook.com te kopen van de toenmalige eigenaar. In 2005 was geld geen issue meer voor Facebook en kocht Mark alsnog de domeinnaam voor 200.000 dollar.
Het verhaal van Twitter is vergelijkbaar. Het bedrijf heeft altijd Twitter geheten, maar de domeinnaam twitter.com was bij de oprichting in 2006 eigendom van een fervent vogelliefhebber. Het koos daarom voor de domeinnaam twttr.com. Na verloop van tijd had oprichter Evan Williams genoeg bijeen gespaard om een paar klinkers te kopen. Voor 7.500 euro kocht hij de domeinaam Twitter.com.
Bob.com
In 1996 was Bob Kerstein ietwat visionair. Het internet stond in zijn kinderschoenen, maar desondanks registreerde Bob de domeinnaam windows2000.com. Hij wou op die domeinnaam een gigantische feed van duizenden webcams over heel de wereld plaatsen. Een venster op de wereld zeg maar.
Toen Microsoft aan Windows 2000 begon te werken, had het die domeinnaam echt wel nodig. Bob, die niet geheel onschuldig ook eigenaar was van broadband.com, dividend.com, streetmap.com, englishman.com, stond de naam af aan Microsoft in ruil voor de domeinnaam bob.com - die toevallig eigendom was van Microsoft - en een bedrag waarvan hij zelf zegt dat het ‘not life changing’ was. Iedereen blij.
‘Geen interesse in het internet’
Voormalig MTV VJ Adam Curry was de eerste persoon die op eigen initiatief een domeinnaam kocht voor het bedrijf waar hij werkte. Hij kocht in 1993 mtv.com met medeweten van zijn werkgever die naar zijn zeggen geen interesse had in het internet of in de domeinnaam. Dat veranderde snel toen Curry in 1994 opstapte bij MTV. De zender wou de domeinnaam alsnog opeisen. Curry weigerde hem af te staan tot er een rechtszaak van kwam en Curry de domeinnaam toch moest verkopen voor een ongekend bedrag.
De eerste persoon die bewust een domeinnaam kocht om hem daarna door te verkopen was journalist Joshua Quittner. Hij schreef voor het gerenommeerde magazine Wired een artikel over domain name squatting en ging zelf onderzoeken hoe dat allemaal zat. Hij registreerde in 1994 de domeinnaam mcdonalds.com. Toen hij contact opnam met McDonalds om te vragen of ze de domeinnaam wilden kopen, was de eerste reactie van McDonalds "Are you finding that the Internet is a big thing?" Dat lijkt nu een lachwekkende flater van de fastfoodketen, maar in 1994 was dat nog een begrijpelijke reactie. Quittner verkocht de domeinnaam uiteindelijk aan McDonalds en schonk de winst (3.500 dollar) aan een goed doel.
Nissan vs. Nissan
Amerikaans-Israëlische ondernemer Uzi Nissan heeft sinds de jaren 80 een computerbedrijf, Nissan Computers. In 1994 registreerde hij voor zijn bedrijf nissan.com. De gelijknamige Japanse autofabrikant gebruikte toen al de naam Nissan, maar importeerde zijn wagens in Europa en Amerika nog als Datsun. De interesse in de domeinnaam en het internet in zijn geheel, was eerder klein.
Dat veranderde met de jaren en Nissan (de autofabrikant) eiste de domeinnaam op van Nissan (de ondernemer). Na een rechtszaak die maar liefst acht jaar duurde, werd beslist dat de ondernemer zich niet schuldig had gemaakt aan cybersquatting en de domeinnaam mocht houden. De schadeclaim van 10 miljoen dollar moest de autofabrikant laten vallen.
Hoewel meneer Nissan de rechtszaak won, betaalde hij over al die jaren 3 miljoen dollar aan gerechtskosten. De rechtszaak ruïneerde ook zijn business want het nam hem zowat acht jaar lang fulltime in beslag. Dat kon je onmiddellijk zien wanneer je naar www.nissan.com surfte: de man had zelfs geen geld meer voor een degelijke webdesigner. ‘Had ik het op voorhand geweten, dan had ik hen die domeinnaam gewoon onmiddellijk gegeven’, liet hij na de definitieve uitspraak van het gerecht optekenen.
Ahhhhh….com
Tot slot misschien nog wat advies. Bedrijven doen er best aan vooruitziend te zijn en domeinnamen van mogelijke producten en diensten die ze in de toekomst willen lanceren, nu al te registreren. Zo vermijden ze vervelende rechtszaken, imagoschade en een veel te hoge prijs voor een domeinnaam.
Coca-Cola heeft dat in elk geval begrepen. In het kader van een campagne in 2013 registreerde het bedrijf ah.com, ahh.com, ahhh.com tot maar liefst 62 h’s. Hun klantenervaring bij het drinken ging je destijds dus niet snel kunnen verzilveren via een domeinnaam.
Met dit artikel ondersteunen wij de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde naties.